Geschiedenis v.v. Heeg (voor 5 september 1945 genaamd: v.v. H.V.C.) in vogelvlucht:

De vereniging werd opgericht op 19 juni 1931 (bij aanvang waren er 24 leden). De naam H.V.C. was de afkorting van: Heeger Voetbal Club. De eerste bestuursleden waren: Gurbe van Brug, Abel Potma, P. van Dijk en Michiel Frankena.

Vlak na de tweede wereldoorlog - het voetbal in Heeg was eind jaren 30 en tijdens de Tweede Wereldoorlog enigszins in het slob geraakt en notulen van de eerdere periode ontbraken - stond er een ploegje enthousiastelingen op die overgingen tot het (her)oprichten van de vereniging. Dit resulteerde in de (her)oprichting op 5 september 1945 van H.V.C. (er waren toen 70 leden en donateurs op de vergadering aanwezig). Van hogerhand (K.N.V.B./F.V.B.) moest de naam echter gewijzigd worden in: v.v. Heeg.

Het bestuur werd toen gevormd door: Maarten Kaspersma, Klaas Attema, Jacob van der Heide, Gerard Bruins en Christiaan Wüst.

Het gevolg van de (her)oprichting was dat de vereniging vele jaren geregistreerd kwam te staan als zijnde opgericht op 5 september 1945. Toen eind jaren 80 ergens bij een verhuizing oude “stukken” tevoorschijn kwamen kon het toenmalige bestuur genoegzaam bij de K.N.V.B. aantonen dat de vereniging inderdaad op 19 juni 1931 opgericht was en kon een en ander aangepast worden.                                                                                             

Aan het eind van het seizoen 1988/1989 werd de vereniging (be)stuurloos. Bij het vlaggenschip (Heeg 1) waren wedstrijdformulieren niet correct ingevuld. Heeg raakte op 2 juni 1989 achter de groene tafel als straf alle punten kwijt en degradeerde naar de 2^e klas F.V.B.. Naast enkele persoonlijke schorsingen werd het zittende bestuur van 6 personen (er was 1 vacature) als ”politiek” eindverantwoordelijke voor één jaar geschorst. Wel is gebleken dat het bestuur destijds niet op de hoogte was van een en ander.  Het eens zo trotse voetbalbolwerk was diep gevallen. In tijden van nood zie je wel vaker dat de handen op zo’n moment ineen worden geslagen, zo ook in Heeg. Leden, oud-bestuurders, vrijwilligers en andere personen die de club een warm hart toedroegen gingen op pad om de vereniging weer op de rails te krijgen. Onder de personen die wel een functie binnen de vereniging wilden bekleden  bevonden zich meer dan 14 voor het aanvaarden van een bestuursfunctie, terwijl hiervoor 7 nodig waren. Na een in allerijl gehouden stemming vormden de oud-bestuursleden Gerben van der Meer en Nico Gerritsma, die beiden al meerdere jaren bij de vereniging als bestuurslid actief waren geweest, alsmede de nieuwkomers Jelle Vleer, Gerard Zijlstra, Pieter Visserman, Wiebren Visser en Marten Walinga een voorlopig bestuur. Op de ledenvergadering van 26 juni 1989 werd deze groep met algemene stemmen gekozen om het naderende seizoen als zittend bestuur in te gaan.

Begin maart 2020 (nu) is er nog steeds leven in de brouwerij en voetbalt het vlaggenschip weer op een redelijk niveau.                                                                                                 

Sportpark Heech:

In het begin na de oprichting was het moeilijk om een veld te vinden waardoor er weinig of geen competitiewedstrijden gespeeld konden worden. De vereniging verkaste wel vier keer van plek, alvorens men op de huidige plek aan de Skatting terecht kon. De vereniging speelt hier sedert augustus 1946 haar wedstrijden. Op zaterdag 24 augustus 1946 werden ter gelegenheid van de opening seriewedstrijden gehouden. Voorzitter Maarten Kaspersma opende het geheel aan het begin van de middag waarna burgemeester Tjaberings een korte toespraak hield en de aftrap verrichtte. De eerste jaren kreeg men toestemming om zich in enkele lokalen van de aan de overkant van de weg gelegen voormalige zuivelfabriek ”Op Hoop van Zegen” te verkleden. In augustus 1962 kon eindelijk een eigen kleedgebouw in gebruik worden genomen.

In de tweede helft van de jaren 70 werd een gravelveld met lichtinstallatie aangelegd, werden de kleedboxen gerenoveerd en uitgebreid, kwam er een tweede veld, alsmede een kantine. Met wat ver – en herbouw, alsmede het aanbrengen van enige aanvullende voorzieningen leidde dat tot het heden ten dage te aanschouwen complex. Sinds enkele jaren maakt het bestuur zich sterk om het complex toekomstbestendig te maken. In de in maart 2020 aan de donateurs verzonden brief om een donatie stond: ”De voorbereidingen voor de nieuwbouw van de kantine gaan gestaag door; momenteel zijn we bezig met fondsenwerving om de bouwbegroting sluitend te krijgen.”                                                                                                                                

Heeg 1:

De vereniging sloot zich in 1931 aan bij de Onderlinge Voetbalbond in de ”Zuid – West Hoek” (O.B.Z.W.). In het seizoen 1931/1932 kwam het eerste tot 3 competitiewedstrijden; het seizoen daarna tot geen enkele. Het seizoen 1933/1934 bracht een kampioenschap met promotie van de tweede klasse naar de eerste klasse. Het seizoen daarop werd weer afgedaald naar de tweede klasse. Over de verdere seizoenen tot de Tweede Wereldoorlog is weinig bekend. In de Tweede Wereldoorlog werd waarschijnlijk geen competitie gespeeld maar kwam men af en toe wel in actie.

Vlak na de Tweede Wereldoorlog sloot onze vereniging zich aan bij de F.V.B.. Het seizoen 1945/1946 (noodcompetitie) met Gerard Bruins – mogelijk de beste voetballer die onze vereniging gehad heeft – in de gelederen leverde een eerste plaats op. Het werd Gerard Bruins z’n enigste volledige seizoen bij de senioren van onze vereniging. Hij speelde waarschijnlijk in het seizoen 1946/1947 op zaterdag 12 oktober 1946 op bezoek bij Blauw Wit in Leeuwarden zijn laatste wedstrijd voor onze vereniging. De uitslag was 0-4 met alle 4 de doelpunten van Gerard, die naar Ajax vertrok. Heeg wist dat jaar de tweede plaats te halen wat promotie opleverde naar de nieuw te vormen vierde klasse K.N.V.B.. Er was toen meer talent in Heeg want de seizoenen 1947/1948, 1948/1949 en 1949/1950 (achter de groene tafel) werden met een kampioenschap afgesloten. Begin jaren 50 werden twee spelers van Heeg uitverkoren voor het Noordelijk Zaterdagmiddagelftal, te weten: Hielke Douma (keeper) en Klaas Attema. In de seizoenen 1953 (2^e) en 1961/1962 (3e) werd promotie bereikt naar respectievelijk de nieuw te vormen 3^e en 2^e klasse van de K.N.V.B.. Uit deze lichting haalden Henk de Boer, Wybren Jorritsma en Minne Bergstra het Noordelijk Zaterdagmiddagelftal. Minne speelde zelfs één keer in het Nederlands Zaterdagmiddagelftal. In het seizoen 1964/1965 degradeerde Heeg naar de 3^e klasse; in het seizoen 1972/1973 naar de 4^e klasse.

In het seizoen 1978/1979 eindigde Heeg met Woudsend op een gedeelde 1^e plaats waarop op neutraal terrein aan de Lemmerweg in Sneek een beslissingswedstrijd volgde. Voor naar schatting 1500 à 2000 toeschouwers was Heeg de betere ploeg, doch Woudsend wist in de laatste minuut van de wedstrijd de score in balans te brengen en in de laatste minuut van de verlenging nog een keer toe te slaan (2-2, nà verlenging 2-3). In het seizoen 1982/1983 kon een afdaling naar de F.V.B. (na 36 jaar K.N.V.B.) niet voorkomen worden. Aan het eind van het seizoen 1988/1989 werd Heeg teruggezet naar de 2^e klasse F.V.B..  In het seizoen 1989/1990 wist Heeg via een derde plaats promotie te bewerkstelligen bij de F.V.B. (trainer Jan Hoekstra).

In het seizoen 1996 /1997 werd onze vereniging weer een K.N.V.B. club (5^e klasse) daar de F.V.B. verdween. In het seizoen 1998/1999 werd Heeg na 49 jaar weer kampioen en promoveerde naar de 4^e klasse A (trainer Klaas de Vreeze). In het seizoen 1989/1990 had de K.N.V.B. ook periodetitels in het lagere amateurvoetbal ingevoerd. Heeg maakte hier in het seizoen 1999/2000 via de nacompetitie gebruik van en kwam in de 3^e klasse A terecht (trainer Klaas de Vreeze). Dit werd een aantal seizoenen volgehouden tot in het seizoen 2004/2005 degradatie volgde naar de 4^e klasse A. In het seizoen 2007/2008 volgde via de nacompetitie degradatie naar de 5^e klasse A. Het verblijf in deze klasse duurde twee seizoenen. In het seizoen 2009/2010 werd via de nacompetitie de 4^e klasse A weer bereikt. Helaas volgde het seizoen daarop (2010/2011) wederom degradatie. Het verloren terrein werd in het seizoen 2011/2012 door het behalen van het kampioenschap meteen herwonnen (trainer Klaas Wittermans). Het verblijf in de 4^e klasse A duurde – soms met hangen en wurgen – vier seizoenen. In het seizoen 2015/2016 kon de vlag weer in top daar via de nacompetitie promotie werd afgedwongen naar de 3^e klasse A (trainer Marcel Priem). Deze klasse was op dat moment (seizoen 2016/2017) te hoog gegrepen en er werd direct weer afgedaald naar de 4^e klasse A. In het seizoen 2017/2018 vond er weer een wederopstanding plaats. Onder leiding van trainer Arjen Hoekstra werd via de nacompetitie de 3^e klasse A weer bereikt.

Vanaf het seizoen 1999/2000 t/m het seizoen 2017/2018 zijn door het vlaggenschip meerdere spannende promotie - en degradatiewedstrijden gespeeld; dit heeft bij spelers, begeleiders en publiek voor vele zenuwslopende momenten gezorgd. Het seizoen 2018/2019 werd een keurige vijfde plaats behaald. De eerste helft van het seizoen 2019/2020 vertoefde het vlaggenschip in de onderste regionen en de mouwen zouden extra opgestroopt moeten worden voor een succesvol slot van de competitie, doch het coronavirus (Covid 19) dat de kop opgestoken heeft gooide roet in het eten. Nadat de competities daardoor al werden stilgelegd, werd op dinsdag 31 maart 2020 wereldkundig gemaakt dat de amateurcompetities NIET hervat zullen worden. Er zullen géén eindstanden opgemaakt worden en er vind géén promotie of degradatie plaats.                                                                     

Vrouwenelftal:

Vrouwen spelen het spel voetbal al sinds het bestaan van de sport. De eerste geregistreerde vrouwenvoetbalwedstrijd werd in 1892 in het Schotse Glasgow gespeeld. Het vrouwenvoetbal in Nederland deed op clubniveau in 1955 haar intrede met een eigen bond (N.D.V.B.), die in 1971 opging in de K.N.V.B.. Het zal ruwweg in de tweede helft van de jaren 70 geweest zijn dat enkele talentvolle voetbalsters uit Heeg bij de v.v. Oudega (W.) gingen voetballen waar een dameselftal actief was.

Bij onze vereniging duurde het tot het begin van de 21^ste eeuw – in of nabij 2006 – voor er een vrouwenelftal van start kon gaan. Eerst werd er alleen maar getraind maar daarna werden de stoute schoenen aangetrokken om aan de competitie deel te nemen. Al vrij snel na de start kwam men in 2008 met te weinig speelsters te zitten. Op 3 april 2008 verscheen er een oproep op onze website dat het damesteam versterking zocht, maar het bleef krap. Op 1 januari 2009 werd er een samenwerkingsverband met de v.v. IJ.V.C. aangegaan om het vrouwenvoetbal voor beide verenigingen te behouden. Het damesteam Heeg/IJ.V.C. was geboren. In het seizoen 2011/2012 werd een kampioenschap behaald. In het seizoen 2013/2014 kon de competitie nauwelijks gespeeld worden omdat de selectie erg krap was, mede omdat enkele speelsters het hogerop gezocht hadden. In augustus 2014 lukt het na een oproep in De Sylboade zelfs niet om een 7-tal op de been te brengen, hetgeen betekende dat met ingang van het seizoen 2014/2015 de vrouwentak werd opgeheven.           

Terug naar de senioren (heren):

Naast Heeg 1 was er vrijwel altijd een Heeg 2. In het seizoen 1933/1934 nam al een tweede elftal deel aan de competitie. In de opgezette competitie voor het seizoen 1945/1946 kwam ook een tweede elftal voor Heeg uit. Vanaf het seizoen 1946/1947 was er altijd een tweede elftal dat voornamelijk in de F.V.B. speelde. Heeg 2 werd een aantal malen kampioen en bereikte een paar keer promotie op andere wijze. In het seizoen 1967/1968 behaalde men door bij de eerste drie te eindigen promotie naar de reserve 3^e klasse K.N.V.B.; na een verblijf van enkele jaren in deze klasse werd weer een stapje teruggedaan (F.V.B.). In het seizoen 1979/1980 wist men zoveel punten te vergaren, dat promotie naar de reserve 3^e klasse K.N.V.B. een feit werd. In het seizoen 1985/1986 werd Heeg 2 laatste en ging weer terug naar de F.V.B.. Vanaf het seizoen 1996/1997 (de F.V.B. verdween) kwam Heeg 2 in de K.N.V.B. uit. Over de (vrij) recente geschiedenis mag hier wel vermeld worden dat de prestaties de laatste jaren goed genoemd mogen worden (misschien wel de beste uit het bestaan van onze vereniging).

In de jaren 60 kwam er ook een Heeg 3 opdraven, gevolgd door een Heeg 4 (begin jaren 70) en een Heeg 5 (seizoen 1979/1980). Al deze teams werden wel één of meerdere keren kampioen. De ”weelde” van 5 senioren teams heeft slechts een aantal jaren geduurd. In een latere fase (omstreeks de eeuwwisseling) was er ook een veteranen 35+ elftal actief. Eind jaren 80 werd een zaalvoetbalteam opgericht dat onze vereniging een aantal jaren goed vertegenwoordigde. De meest recente seniorendeelname voor de corona uitbraak bestond uit: Heeg 1, Heeg 2 en Heeg 3; alsmede een 45+ team (7 tegen 7).                                                  

Vrijwilligers (m./v.):

Onze vereniging draait van oudsher volledig op vrijwilligers of het nu in een bestuursfunctie is of een van de vele andere functies die nodig zijn om onze vereniging draaiende te houden. Hun steun is ook onmisbaar bij de aanvullende activiteiten die naast de competities georganiseerd worden.                                                                                                       

Sponsoren:

In het seizoen 1936/1937 was er al reclame op de donateursbewijzen, wellicht de eerste sponsering binnen onze vereniging. In het seizoen 1973/1974 kwamen er trainingspakken met reclame voor het eerste elftal. In het seizoen 1989/1990 stonden velen onze vereniging bij en kwam er in een keer shirtreclame voor Heeg 1, Heeg 2 en Heeg 3, waarbij de oorspronkelijk rood/wit gestreepte shirts in ere werden hersteld. Langzamerhand kwam bij meerdere elftallen/teams reclame op de uitrusting van de spelers/speelsters te staan met als resultaat dat het hele spul er thans qua uitrusting professioneel bijloopt.

Mede dankzij de vele sponsoren hebben we ons clubblad Heeg Omheech ruim 50 jaar uit kunnen brengen. Reclameborden zijn niet meer weg te denken. In de recentere tijd zijn er ook nieuwe vormen van reclame-uiting bijgekomen o.a. balsponsoren, reclame op de website en ”beelden” in de kantine. Onder de noemer sponsoren mogen de donateurs, alsmede de vrienden van v.v. Heeg niet ontbreken.                                                                                                                                   

Jubileumboek/programmaboekje (jubileumuitgave):

Ter gelegenheid van het 60 jarig jubileum op 19 juni 1991 werd een jubileumboek uitgebracht over het wel en wee van onze vereniging. Het 75 jarig jubileum op 19 juni 2006 werd onder andere aangekondigd middels het uitbrengen van een programmaboekje (jubileumuitgave). Een trekpleister tijdens de festiviteiten ter ere van dit jubileum was de wedstrijd Heeg 1 - Lucky Ajax, waarbij de aftrap werd verricht door Gerard Bruins.                                                                                    

Jongens – en meisjesvoetbal:

Tot het laatst bewaard maar niet minder belangrijk is de jeugd van onze vereniging. In het seizoen 1935/1936 was er al een A-junioren elftal, wat niet wil zeggen dat er altijd A-junioren geweest zijn. Vanaf het seizoen 1947/1948 konden de B-junioren (minimum leeftijd 12 jaar) van onze vereniging ook aan de competitie meedoen. De start was bescheiden met vier teams, te weten: Heeg, Makkum, Or. Nassau 3 (het latere ONS) en Or. Nassau 4. In het seizoen 1965/1966 kwam voor het eerst in de Heeg-historie het ”Welpen-voetbal” van de grond, weer later werd dit uitgebreid en werden de namen anders. C-junioren, D-junioren, E-pupillen en F-pupillen passeerden de revue. Een fase verder werd er ook iets voor de ”kabouters” georganiseerd. Vanaf het moment dat meisjes lid van onze vereniging konden worden en van de bond in competitieverband mee mochten spelen kwamen ze op een sporadische uitzondering na in gemengde elftallen/teams terecht.

Vermeldenswaard is ook dat onze vereniging rond de eeuwwisseling enkele seizoenen heeft samengewerkt met de v.v. H.J.S.C. aangaande (een gedeelte van) de jeugdelftallen/teams.                                              

Samenwerking in O.H.H.:

Aangezien het bij onze vereniging en de reeds met betrekking tot de jeugd samenwerkende combinatie Oudega (W.)/H.J.S.C. steeds moeilijker werd om complete elftallen/teams op de been te brengen zijn de jeugdbesturen, positief ondersteund door de hoofdbesturen, in 2014 tot een samenwerking gekomen bij de A en B-junioren en een meisjesteam, ook wel een S.T. (Samenwerkende Teams) genoemd. Vanaf 2016 zijn alle jeugdelftallen/teams samengevoegd in een SJO (Samenwerkende Jeugd Organisatie) met de naam: SJO Oudega/HJSC/Heeg (OHH). Door de jeugd wordt getraind en gevoetbald in alle drie de plaatsen (Oudega (W.), Hommerts en Heeg). Meer dan 200 kinderen voetballen bij OHH (een en ander begeleid door circa 60 vrijwilligers) en ze zijn in een eigen tenue gestoken. Een blauw broekje met bordeaux rode kousen en een bordeaux rood shirt wat uniek is in de Noordelijke regio in Nederland. De jeugd wordt ook door vele sponsoren van broodnodige steun voorzien.                                                                         

Eind april 2016 kondigde de K.N.V.B. onder andere veranderingen in de aanduidingen voor de jeugd aan (hier volgt een samenvatting met hier en daar een kleine aanvulling):  ”Nieuw is de toevoeging van een J in de aanduidingen voor de jeugd. Niet de J van jongens, maar de J van jeugd. Jeugdklassen waarin zowel jongens als meisjes gezamenlijk in één team kunnen uitkomen. Naast deze gemengde competities komt er net zoals nu, bij een aantal leeftijdsgroepen ook een specifieke meisjescompetitie, die wordt aangeduid met een M in plaats van een J. Achter de J of M komt de O van onder en een getal wat betrekking heeft op de betreffende leeftijd, alsmede de rangorde (1^e of 2^e elftal/team etc. etc.). Als het een gemengd team is komt er nog een G achter. De nieuwe aanduidingen met daarachter de oude aanduiding zijn: JO 19 en MO 19 (tweedejaars A-junioren), JO 18 (eerstejaars A-junioren), JO 17/MO 17 (tweedejaars B-junioren), JO 16 (eerstejaars B-junioren), JO 15/MO 15 (tweedejaars C-junioren), JO 14 (eerstejaars C-junioren), JO 13/MO 13 (tweedejaars D-pupillen), JO 12 (eerstejaars D-pupillen), JO 11 (tweedejaars E-pupillen), JO 10 (eerstejaars E-pupillen), JO 9 (tweedejaars F-pupillen), JO 8 (eerstejaars F-pupillen), JO 7 en JO 6 (minipupillen).Voorbeeld: het oude D 4 team is thans JO 13-4 en gemengd JO 13-4G.”                   

Begin maart 2020 stonden de volgende elftallen/teams klaar om de competities te hervatten of hadden al één of meerdere wedstrijden gespeeld:  JO 8-1G, JO 8-2G, JO 8-3, JO 8-4, JO 8-5, JO 9-1, JO 9-2, JO 10-1G, JO 10-2, JO 11-1,   JO 11-2, JO 13-1G, JO 13-2, JO 15-1, JO 15-2, JO 17-1, JO 17-2, MO 19-1, JO 19-1 en JO 19-2. Naast deze elftallen/teams besteed OHH ook aandacht aan de ”kabouters”. Door het gemelde virus komt de jeugd dit seizoen (2019/2020) helaas ook niet meer in actie.

Ontgroening

Ze moeten bij Ajax eerst wel raar van hem hebben opgekeken, denkt Ria Bruins-Barger. De weduwe van Geerhard Bruins glimlacht als ze over haar in mei van dit jaar overleden man vertelt. ,,Het was in die tijd heel ongebruikelijk dat een universiteitsman voetbalde. Geerhard had net zijn ontgroening gehad bij het corps. Zijn hele hoofd was kaalgeschoren. Moest ‘ie met een kaal hoofd bij Ajax voetballen.’’

De 22-jarige dokterszoon uit Heeg heeft in zoverre geluk, dat hij die eerste weken nog niet bijster veel bekijks trekt. Hij moet zich namelijk eerst bewijzen in het vierde elftal. Terwijl zijn haren langzaam terugkeren, maakt hij zoveel goals dat hij via Ajax-4 al snel opklimt naar Ajax-3 en Ajax-2. Nog voor het einde van het jaar hevelt hoofdtrainer Jack Reynolds hem over naar de A-selectie.

‘Bruins kwam, zag ….. en doelpuntte’

Het debuut van Geerhard Bruins past in een Ajax-traditie, die later ook door iconen als Johan Cruijff en Marco van Basten in ere wordt gehouden: hij scoort direct. Ajax verslaat VSV op 29 december 1946 met 5-2 en – zo schrijft het dagblad De Waarheid - ‘de nieuwe aanwinst voor Ajax, Bruins uit een klein clubje in de buurt van Sneek’, geeft meteen zijn visitekaartje af. Hij kan al helemaal niet meer stuk als hij drie weken later vier goals maakt tegen RFC. Ajax wint die middag met 5-3.

Op zijn 23ste is Geerhard Bruins de gerespecteerde midvoor van de beste club van Nederland, waarmee hij direct de landstitel pakt en het Heerenveen van zijn illustere provinciegenoot Abe Lenstra het nakijken geeft. ‘Bruins kwam, zag ….. en doelpuntte’ kopt opnieuw De Waarheid op 28 april 1947 vol bewondering. Bruins is die middag invaller in de stadsderby tegen DWS. Bij zijn allereerste balcontact scoort hij het enige doelpunt van de wedstrijd.

Niet gek voor een jongen die in het vooroorlogse Heeg de eerste schreden op het voetbalveld zet als aspirant bij HVC (Heeger Voetbal Club). Daar is de enige zoon van huis- en tandarts Geerhard Bruins en Hermina Hendrika Ziegeler - ze hebben ook twee dochters - al een handig voetballertje. Het talent moet van moeders kant komen. Haar broer Gerard Ziegeler is tussen 1911 en 1917 eerste doelman bij Ajax. Hij tipt Ajax in 1946 over het talent van ziin neef. Zo belandt student Bruins bij de rood-witten.

,,Geerhard was in Heeg al heel doelgericht’’, zegt Kees Witteveen (85) uit Roosendaal, oud-dorpsgenoot van Bruins. ,,Als jongen stond ik altijd achter het doel. Hij was een beetje een tovenaar. Net als Abe passeerde hij zo vier man. En schaatsen kon hij ook. In de oorlog won hij veel prijzen op de kortebaan.’’

ONS Sneek

Als Geerhard Bruins dertien is, het is dan 1937, haalt ONS hem als aspirant naar Sneek. Daar debuteert hij op vijftienjarige leeftijd in het eerste elftal. Nog tijdens de oorlog, waarin hij onderduikt bij een boer in de buurt van Hommerts, keert hij terug naar HVC. Daar is hij na de bezetting de drijvende kracht achter de (her)oprichting van de voetbalclub, die verder gaat als vv Heeg. Samen met Berend Hof leidt hij Heeg in 1946 naar een kampioenschap. Meteen erna vertrekt hij naar Amsterdam.

Na het eerste landskampioenschap is Geerhard Bruins vaak vaste invalkracht bij Ajax. Zijn studie vergt veel tijd. Daarom, en omdat het profvoetbal in Nederland pas in 1954 van de grond zal komen, is voetbal geen hoofdzaak voor hem. Niettemin komt hij tussen december 1946 en mei 1953 tot 72 competitieduels, waarin hij 40 keer scoort. Hij is, zo bevestigt de in 2005 overleden ex-international Cor van der Hart in het jubileumboek van Ajax uit 1999, een meer dan volwaardige en gerespecteerde selectiespeler.

Nederlands elftal

In 1948 leidt dat bijna tot een uitverkiezing voor het Nederlands elftal voor de klassieker tegen België. ,,Hij moest afzeggen vanwege zijn studie’’, zegt Ria Bruins. ,,Door het voetbal had Geerhard al veel oponthoud opgelopen, al had hij dat er graag voor over hoor.’’

Dat hij moest afzeggen is jammer, want in 1948 liggen de doelgerichte midvoors niet voor het oprapen. In dat voorjaar krijgen tientallen spelers een uitnodiging om selectiewedstrijden voor Oranje te spelen. In maart is Bruins nog invaller in een B-elftal, maar een paar weken later staat hij als basisspeler opgesteld in het potentiële A-elftal. Tegen ‘Oranje-B’ (met Kees Rijvers en Faas Wilkes) scoort de Hegemer nota bene de winnende goal (2-1), maar kort erna moet hij dus om studieredenen afhaken in de definitieve Oranjeselectie. Abe Lenstra is er dan wel bij.

Heerenveen 6-5 Ajax

Diezelfde Abe bakt Geerhard Bruins op 7 mei 1950 een poets van jewelste. Ajax en Heerenveen zijn ieder kampioen geworden van hun afdelingen en spelen in de kampioenscompetitie om de landstitel. In Amsterdam is Ajax de sterkste en aanvankelijk lijkt het in Heerenveen dezelfde kant op te gaan. Over het mirakel dat zich dan voltrekt is al veel verteld en geschreven: Ajax staat na een uur spelen op een 1-5 voorsprong. Dan neemt een ontketend Heerenveen plots het heft in handen en winnen Abe en zijn mannen alsnog met 6-5.

,,Mijn vader sprak alleen over voetbal als je hem ernaar vroeg, maar deze wedstrijd heeft hij altijd als een hilarische en onvergetelijke beschouwd’’, zegt Mieke Bruins, een van zijn drie dochters. ,,Papa was heel bescheiden over zijn voetbalprestaties, hij vond het niks bijzonders. Maar als je hem ernaar vroeg, zag je de adrenaline weer in dat lijf komen. Het heeft veel losgemaakt.’’ Ria Bruins: ,,Over Ajax sprak hij nauwelijks, dat vond hij niet nodig. Wel vertelde hij dat hij met onder andere Rinus Michels in bad had gezeten…’’

Reserve

Aanvankelijk is de midvoor uit Heeg reserve in Heerenveen, maar Ajax-trainer Walter Crook prefereert Bruins op het laatste moment toch boven Theo Brockmann. Als Bruins met een hard schot de 1-3 ruststand achter Heerenveen-keeper Gerben Voolstra schiet, lijkt er nog geen vuiltje aan de lucht voor Ajax. De rest is geschiedenis.

Het voetbal brengt Geerhard Bruins later dat jaar naar Parijs, waar Ajax een oefenwedstrijd tegen Racing Club de Paris speelt. Met het Amsterdams elftal maakt hij een trip naar Scandinavië en het Oranjeshirt draagt hij alsnog als hij met het Nederlands studententeam tegen Engeland voetbalt. In 1953 hangt hij, 29 jaar jong, zijn voetbalkicksen aan de wilgen. Na zeven jaar is het tijd geworden om af te studeren.

,,Het was geen vetpot en dat voetbal kostte in die tijd natuurlijk alleen maar geld’’, zegt Ria Bruins. ,,We zijn in 1958 getrouwd. Een jaar later kon Geerhard in Doetinchem beginnen als huisarts. Ik ben een echte Amsterdamse en vond het heel spannend om helemaal naar de Achterhoek te gaan, maar mijn vader zei: ‘waar je brood is, is je vaderland’. Het was een grote stap, maar we hebben er jaren heel fijn gewoond. Later zijn we naar Arnhem verhuisd.’’

Friesland blijft trekken. Bruins en zijn vrouw kopen in latere jaren een tweede woning in Woudsend en varen in de zomer graag op de Friese meren. Bij vv Heeg zijn ze de beste speler uit de clubhistorie intussen niet vergeten. Als de club in 2006 het 75-jarige bestaan viert en een jubileumwedstrijd organiseert tegen Lucky Ajax, een elftal van oud-spelers van die club, verricht Bruins de aftrap. Diezelfde dag wordt hij benoemd tot erelid van vv Heeg. Eerder, in 1982, trekt hij de voetbalschoenen nog eens aan voor een wedstrijd met de veteranen van ONS.

'Een echte sportman'

,,Bijna tot het laatst is Geerhard een fitte man gebleven’’, zegt zijn weduwe. ,,Een echte sportman, hij heeft ook nog lang hockey gespeeld. Nooit een dag ziek geweest en altijd kwiek. Hij was een man met een ouderwetse inslag.’’

In de zomer van 2015 wil Geerhard Bruins, dan 91 jaar, na een vaartochtje op De Gaastmar met een lenige zwaai van boord stappen. In zijn enthousiasme blijft hij haken aan de boot en komt ten val. Het is het begin van een lijdensweg.

Op 9 mei van dit jaar overlijdt Geerhard Bruins, vijf dagen later wordt hij in Arnhem begraven. Mieke Bruins: ,,We missen hem enorm. Het was zo’n lieve, krachtige en bescheiden man. Weinig woorden, maar veel inhoud. Gelukkig is hij op een mooie manier oud geworden.’’

Uit de oude doos (januari 2019):
Bij opruimwerkzaamheden in een kast in de bestuurskamer troffen we enkele bijzondere zaken aan. Onder andere een donateurskaart op naam van L. Zoethout uit 1936 van v.v. H.V.C.-Heeg. Op de achterzijde van de kaart een advertentie van Fa. C.G. Wüst Heeren- en Kinderkleeding. Misschien wel onze eerste sponsor.
Zie de afbeeldingen hieronder van de voor- en achterkant van de donateurskaart.: